Dla wielu kobiet miękka, gładka skóra znajduje się wysoko na naszej długiej na milę liście pożądanych cech fizycznych. Nauczyłem się tego w gimnazjum, kiedy po raz pierwszy zacząłem golić nogi. Reklamy balsamów do ciała i kremów do golenia nauczyły mnie, że zdrowa skóra jest skórą „dotykową” - taką, po której ludzie przesuwają palcami i mówią: „Wow, twoja skóra jest taka miękka. ” Pomyślałem, że żeby być seksownym, trzeba mieć skórę jak płatek róży. To było „Skintimate albo nie”. (Pamiętasz te reklamy?) W wieku 12 lat szybko odkryłem, że moja skóra była zdecydowanie… nie.
Jak odkryłem moją rogowacenie mieszkowe
Mam rogowacenie mieszkowe. To przerażająco brzmiący stan skóry, ale nie jest rzadki. W rzeczywistości, KP nęka oszałamiające 40 procent dorosłej populacji.Stan ten składa się z małych czerwonych guzków, które najczęściej znajdują się na udach i grzbietach rąk. Te guzy są zbudowane z martwych komórek skóry, które gromadzą się i gęstnieją wokół mieszków włosowych (to samo, co powoduje trądzik). Jest szorstki i wyboisty i przeklęty jestem, że mam go nie tylko w zwykłych miejscach, ale także na moich łydkach i przedramionach. Powiedzmy, że nikt nigdy nie rzuciłby moich kończyn w reklamie kremu do golenia. Le westchnienie.
Po raz pierwszy zauważyłem swojego KP w szóstej klasie, kiedy wskazała to starsza siostra mojego najlepszego przyjaciela. Pomyślała, że to oparzenie po goleniu (wygląda bardzo podobnie) i zaproponowała mi butelkę balsamu do leczenia. Nie ogoliłem się, więc wiedziałem, że to nie może być to. Nie wiedziałem, co to jest, ale to nie miało znaczenia. Pomyślałem, że tak właśnie wygląda moja skóra i wzruszyłem ramionami.
Zacząłem czuć się skrępowany moim KP aż do następnego roku. Kiedy miałem 13 lat, zacząłem spotykać się z moim pierwszym chłopakiem, Mattem. (No cóż, „randkowanie”, jak w przypadku noszenia moich książek na lekcje biologii i spędzania wieczorów na długich rozmowach przez AOL Instant Messenger.)
Pewnego dnia Matt zdecydował się porzucić swoich przyjaciół, żeby usiedli ze mną na lunchu. To był romantyczny gest i jego przyjaciele drażnili nas z tego powodu. Ale Matt bronił mnie, kazał im się odpychać i położył rękę na moim ramieniu.
Prawdopodobnie nawet nie pamiętałbym tego dnia, gdyby nie to, co wydarzyło się później. Dłoń drugiej Matta wylądowała na moim przedramieniu, poczuł szorstkie guzy, cofnął się i powiedział: „Ojej, twoja skóra jest jak papier ścierny!”
Natychmiast zaczerwieniłem się ze wstydu. Matt był palantem, że to powiedział, ale miał rację. Moja skóra wyglądała jak papier ścierny. Kiedy masz 13 lat, takie upokorzenie naprawdę cię trzyma. Nawet po tym, jak Matt i ja zerwaliśmy (wszystkie dwa tygodnie później), nosiłem koszule z długim rękawem codziennie aż do liceum.
Kilka lat po incydencie z lunchem odkryłem magię Google i jedną z pierwszych rzeczy, na które zwróciłem uwagę, było wyrażenie „czerwone guzki na całym ciele”. Przejrzałem kilka stron internetowych i stwierdziłem, że mam KP (moja pierwsza, ale na pewno nie ostatnia autodiagnoza internetowa). Po zidentyfikowaniu mojego stanu prawie rozpłakałem się z ulgi. Nie byłam anomalią medyczną - moja skóra jak papier ścierny miała imię.
Życie z KP jako nastolatka
Oczywiście szukałam kuracji i błagałam mamę, żeby kupiła mi butelkę drogiego balsamu KP. Kiedy dotarła, byłem zachwycony. Ale formuła spaliła moją wrażliwą skórę, a kiedy nie sprawiła, że moja KP natychmiast zniknęła, byłam zrozpaczona.
Oto rzecz: Nie ma lekarstwa na KP. Uważa się, że stan ten ma podłoże genetyczne, prawdopodobnie hormonalne i zwykle ustępuje po 30 lub 40 roku życia. Do tego czasu KP można leczyć chemicznie złuszczając kwasem AHA, mlekowym, salicylowym lub mocznikiem i nawilżając. Niestety, dopóki nie zniknie samoistnie, niewiele można zrobić.
W liceum nadal tak się wstydziłam swojej wyboistej skóry, że nie pozwalałam chłopcom dotykać moich rąk i nóg. (Z perspektywy czasu zdaję sobie sprawę, że tak było prawdopodobnie najlepiej.) Ale to, co zdecydowanie nie było najlepsze, to fakt, że tekstura mojej skóry i brak kontroli nad nią całkowicie wypaczyły moją samoocenę. To przekonało mnie, że nigdy nie będę seksowna dla innej osoby.
Nawet gdy stałem się dorosły i zacząłem spotykać się z moim wieloletnim chłopakiem, KP pozostała jednym z moich ostatnich nierozwiązanych problemów z wizerunkiem ciała. Na myśl o moim partnerze przesuwającym dłońmi po moich nogach tylko po to, by spotkać się z guzami i zapaleniem, wzdrygnęłam się.
Jak sobie teraz radzę
Żałuję, że nie mam schludnego, schludnego zakończenia tej historii. Chciałbym móc powiedzieć, że odkryłem jakiś nieoczekiwany cud, który na dobre wykorzenił moją KP. Ale dzisiaj, w wieku 24 lat, wciąż kołyszę ciałem pokrytym KP. Ale różnica polega na tym, że teraz już mi to nie przeszkadza.
Noszę koszule i spodenki bez rękawów i nawet nie mrugam, gdy ludzie dotykają mojej wyboistej skóry (za moim pozwoleniem). Myślę, że główna różnica między moim nastawieniem teraz a moim nastawieniem 10 lat temu polega na tym, że wiem, że nie jestem sam. Kiedy byłem nastolatkiem i miałem tylko niewielki dostęp do Google, „40 procent” wydawało się liczbą teoretyczną. Byłem tak pochłonięty własnymi wadami, że nie przyszło mi do głowy, że każdy je ma.
Jeśli ktoś robi teraz wielką sprawę z mojej KP, wiem, że najwyraźniej po prostu nie widział wielu kobiecych ciał w swoim życiu. I to na nich.
Dziś otwarcie mówię o moich problemach ze skórą; Rozmawiam o nich z przyjaciółmi i ekspertami. Wymieniamy się historiami i zaleceniami dotyczącymi leczenia. A co ważniejsze, teraz wiem, że idealnie miękka, gotowa do sprzedaży skóra nie jest normą. Tak, moje wyboiste przedramiona zaszokowały 13-letniego Matta - ale to dlatego, że byliśmy dziećmi, a nie dlatego, że byłem dziwakiem. Jeśli ktoś robi teraz wielką sprawę z mojej KP, wiem, że najwyraźniej po prostu nie widział wielu kobiecych ciał w swoim życiu. I to na nich.
Ironia KP polega na tym, że gdy dojrzewasz i stajesz się bardziej pewny siebie, guzy jednocześnie znikają. To prawie jak magiczna sztuczka: im jesteś starszy i mniej ci zależy, tym bardziej wypryski (i złe wspomnienia) znikają.
Sprawdź nasze zalecane przez redaktorów produkty do leczenia rogowacenia mieszkowego.
Dlaczego jedna kobieta mówi, że obcięcie włosów było najlepszą decyzją w historii
