Decydując się na skrócenie długich włosów

Spisie treści

Zaledwie kilka minut przed tym, jak stylista Mark Townsend skrócił mi włosy w zeszłym miesiącu, asystent zdziwił się, kiedy po raz ostatni mył moje długie warkocze szamponem. - Twoje włosy są nierzeczywiste - powiedział. „Czy na pewno chcesz się go pozbyć?” Na wpół żartował, ale mimo wszystko w żołądku skręciły mi się wątpliwości. Nie wiedział, że był ostatnim z długiego ciągu uwag pytających, dlaczego kiedykolwiek rozważałbym odcięcie moich grubych, naturalnych fal.

Mam długie włosy od lat, odkąd byłam dzieckiem. Poprzez wszystkie różne doświadczenia, które ukształtowały trajektorię mojego życia; niezliczone sposoby, w jakie dorastałem i ewoluowałem, długość moich włosów to jedyna rzecz, która tak naprawdę się nie zmieniła. Ale po ostatniej serii wstrząsów - nowej pracy, przeprowadzce po całym kraju i nowym optymizmie zapoczątkowanym przez ten nowy początek - nagle to, co zobaczyłem w lustrze, nie było pocieszające, ale stagnacja. Moje włosy to jedyna rzecz, która się nie zmieniła.

- Ludzie w moim życiu myśleli inaczej i szybko przypomniałem sobie, dlaczego powinienem przestać zabiegać o opinie mojej bardzo upartej załogi na pewne sprawy. - Masz takie piękne, długie włosy - po co byś je ścinała? - zapytała moja mama, podobnie jak matki. Ale bardziej uderzył mnie fakt, że wielu moich przyjaciół się z nią zgodziło. „Nie wiem, jesteś po prostu jak„ długowłosą dziewczyną ”- zaproponował jeden z nich, gdy powiedziałem jej, że zastanawiam się nad krótkimi włosami.

Gdy tylko to powiedziała, wiedziałem, że cięcie musi nastąpić. Nie zgadzałem się z nią i właśnie to mi przeszkadzało. Chociaż moje włosy były chore, nawet gdy zacząłem rozważać wszystkie sposoby, w jakie mógłbym je zmienić, nadal wydawały mi się przedłużeniem mnie. To była część tego, kim byłem - jak inni mnie widzieli i jak ja siebie widziałem. I trochę nienawidziłam tego, że moje włosy stały się centralną częścią mojej tożsamości. Nienawidziłem tego, że używałem go jako koca ochronnego, czegoś, za czym mógłbym się ukryć, ponieważ za bardzo bałem się całkowicie objąć to, kim jestem, bez względu na to, kim jestem. Nie było żadnej gwarancji, że moja osobowość będzie miła, ale przynajmniej miałem miłe włosy. Teraz został uwikłany w samokrytyczną, zahamowaną energię, którą tak desperacko próbowałem zostawić za sobą.

Więc musiało odejść.

Żeby było jasne, były też bardziej praktyczne, mniej abstrakcyjne powody, aby to zrobić. Moje kosmyki były suche, zniszczone kolorem i niesforne. I drogie, pomimo mojego prostego podejścia: byłem zmęczony przeglądaniem całego pojemnika szamponu w ciągu zaledwie dwóch tygodni, nie wspominając o podnoszeniu rachunku za ciepłą wodę tylko po to, aby utrzymać grzywę. Nie mogę powiedzieć, że nienawidzę tego, że mój czas pod prysznicem został skrócony do pięciu lub więcej minut ani tego, że moje włosy nigdy nie były zdrowsze. Ale wygoda to tylko cień tego, co zyskałem - a raczej straciłem.

Pomimo tych ostatnich chwil niepewności, kiedy pasma zaczęły się wokół mnie opadać, wszystko wydawało się w porządku. Ciężar na moich ramionach malał z każdym ciosem. Mark wcisnął mi w dłonie kucyk moich włosów, a ja patrzyłem na nie z podziwem; dotknął suchych, zniszczonych końcówek. Metafora była tak oczywista, że prawie się roześmiałem. Opuściłem Nowy Jork z uszkodzoną skorupą człowieka i zaledwie kilka miesięcy później byłem tutaj: śmiejący się, zdrowy i cały. I dosłownie trzymałem wszystko, czego się trzymałem …ostatnie dotykowe przypomnienie, jak daleko zaszedłem-w mojej dłoni.

Upuściłem go na podłogę i ktoś go porwał.

Poniżej znajdziesz kilka moich ulubionych produktów do krótkich włosów.