Jak przytulanie włochatych ramion może wyzwalać

„Spójrz na siebie, jesteś włochatą małpą!”

Ta drwina była mi równie dobrze znana jak „Dzień dobry”, kiedy byłem w podstawówce. Słyszałem to od chłopców zaczynających się w drugiej klasie i wkrótce zainspirowało to moje dążenie do zmiany tego, co wszechświat, a przynajmniej genetyka, pobłogosławił mnie włochatymi ramionami.

Żeby było jasne, nie byłem pokryty włosami od stóp do głów. Na brodzie ani klatce piersiowej nie było żadnych zabłąkanych włosów; moje plecy i brzuch były tak samo bezwłose jak większość dzieci. Moje ręce i nogi były jednak pokryte miękkimi, ciemnymi włosami. Moją matkę spotkał taki sam los jak ja, więc był to rodzinny los.

Punkt krytyczny

Dopiero gdy zaczęły się te drwiny, zdałem sobie sprawę z obraźliwości tych dodatkowych włosów, ale nie zajęło mi dużo czasu, zanim zacząłem nosić długie rękawy i spodnie tak późno na wiosnę i lato, jak pozwalały na to temperatury. Patrzyłem, jak moi przyjaciele przychodzą do szkoły w koszulkach na ramiączkach i szortach, tęsknie tęskniąc za tą samą wolnością. Moim zdaniem posiadanie włochatych ramion czyniło mnie mniej ładną, mniej kobiecą, a fakt, że to głównie chłopcy naśmiewali się ze mnie, tylko potwierdzał moje podejrzenia.

Moim zdaniem posiadanie włochatych ramion czyniło mnie mniej ładną, mniej kobiecą, a fakt, że to głównie chłopcy naśmiewali się ze mnie, tylko potwierdzał moje podejrzenia.

Pamiętam, jak narzekałem na moje włochate ramiona do przyjaciół; ich oczy się rozszerzyły i podskakiwały ze współczuciem, pokazując mi rzadkie blond włosy na ich własnych ramionach. „Moje ramiona są tak samo owłosione jak twoje! Po prostu tego nie widać, ponieważ włosy są jaśniejsze ”. Cóż, tak. W pewnym sensie o to chodziło. Jeśli chłopcy tego nie widzą, nie będą się z tego śmiać, prawda?

Lekcja historii na temat włosów na ciele

W kulturze zachodniej bezwłosy kojarzy się z kobiecym pięknem lub przynajmniej ewolucyjną wyższością, od czasu, gdy w 1871 roku w książce Darwina The Descent of Man pojawiła się taka idea. Według książki Rachel Herzig, Plucked: A History of Hair Removal, jest tam, gdzie idea, że ​​bezwłosość u kobiet (nie u mężczyzn) po raz pierwszy zyskała na popularności, co doprowadziło do badań pod koniec XIX wieku, które potwierdziły pogląd, że owłosienie jest powiązane z dewiacją.

Artykuł w The Atlantic z lutego 2017 r. Zagłębia się w ten temat, ale chodzi o to, że na początku XX wieku amerykańskie kobiety próbowały różnych przerażających metod, aby pozbyć się owłosienia na ciele.

Depilacja w latach 80-tych i 90-tych

Jako dziecko w latach 80. wybory depilacji obejmowały chemikalia, które swędziały i paliły lub wyrywały włosy siłą, co bolało jak diabli. Wypróbowałem je wszystkie. Na początku moja mama upierała się, że jeśli chcę pozbyć się włosów na ramionach, najlepszym rozwiązaniem jest rozjaśnianie. Wszystko inne sprawiłoby, że włosy odrosłyby szorstkie i kolczaste, podobnie jak twoje nogi kilka dni po goleniu. Wybielanie było „łagodniejszą” opcją, ale swędzenie i pieczenie, które musiałem znosić z rąk wybielacza, były czystą torturą. Chociaż i tak to zrobiłem.

W pewnym momencie lata 80-te przyniosły pojawienie się depilatora, a moja mama kupiła jeden dla siebie. Przykucnąłem na korytarzu przed drzwiami jej sypialni, słuchając cichych okrzyków bólu, które starała się ograniczyć do minimum. Byłem zaintrygowany. Kiedy wyraziłem zainteresowanie wypróbowaniem narzędzia tortur na sobie, moja mama powiedziała mi, żebym sobie poradził, więc zrobiłem. To musiało być mniej niewygodne niż wybielanie, na które się godziłam. Oczywiście myliłem się. To był bolesny AF i nie wytrzymałem całej minuty używając go na moich biednych ramionach.

Z wiekiem zacząłem używać kremów do depilacji, gdy dni robiły się cieplejsze. Usuwałbym czas usunięcia, aby odrost nie nastąpił w czasie, gdy musiałem przebywać wśród ludzi. Ostatecznie, aby zmniejszyć potrzebę częstego robienia tego, przeszedłem na woskowanie i słodzenie. Były wtedy lata 90. i byłem w liceum, więc zrobiłem to sam. Mogę ci powiedzieć, że wykonałem okropną robotę. Moim celem było zawsze usunięcie jak największej ilości włosów, ale ból zwykle uniemożliwiał mi dostanie wszystkiego, więc zostawały mi przypadkowe kępki włosów, które prawdopodobnie wyglądały dziwniej niż wcześniej.

Moim celem było zawsze usunięcie jak największej ilości włosów, ale ból zwykle uniemożliwiał mi dostanie wszystkiego, więc zostawały mi przypadkowe kępki włosów, które prawdopodobnie wyglądały dziwniej niż wcześniej.

Dorastanie z obsesją na punkcie włochatych ramion

Spędziłem większość swojego życia ukradkiem wpatrując się w ramiona kobiet, aby sprawdzić, czy cierpią one w takim samym położeniu jak ja. Od czasu do czasu widziałem ją spacerującą z nagimi włochatymi ramionami, która wcale się tym nie przejmowała. Jednocześnie podziwiałbym jej wybór i byłbym zniesmaczony. Dlaczego nie chciała również usuwać włosów z ramion? Co ona miała w środku, czego mi brakowało, co sprawiło, że poczułem taką odrazę do czegoś tak nieistotnego?

Moja obsesja na punkcie włosów na moich ramionach i ich usuwaniu trwała, gdy dorastałem. Kiedy stałem się bardziej mobilny w górę, zacząłem chodzić do salonu cukrowania, ponieważ według tych, którzy zawodowo cukrują, prowadzi to do trwałości. W miesiącach zimowych robiłem się leniwy, ale latem moje spotkania były strategicznie planowane, tak aby moje ramiona były wolne od włosów podczas dużych imprez. Kiedy w końcu spotkałam mężczyznę, którego miałam poślubić (który nie mógł mniej przejmować się włosami na moich ramionach), stworzyłam specjalny harmonogram słodzenia przed ślubem. Zaplanowaliśmy to z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem, aby dni bez włosów trochę się wydłużyły, a ja nie pozwoliłbym, aby te brzydkie, kolczaste włosy odrastające nie pojawiały się podczas naszego 3-dniowego wydarzenia.

Patrząc na laser i ucząc się, jak nie dbać

Z biegiem lat technologia laserowa uległa poprawie, a ceny spadły, więc przeszukałem witryny z rabatami grupowymi pod kątem ofert laserowego usuwania owłosienia. Postanowiłem, że będę musiał ponieść koszty, aby leczyć się w nadziei, że będzie to bardziej długoterminowe rozwiązanie. Jedynym problemem było to, że nie można było depilować laserem podczas ciąży lub karmienia piersią, więc musiałem czekać kilka lat, ponieważ dwoje moich dzieci przyszło szybko po sobie.

Ciąża sprawiła, że ​​moja skóra była zbyt wrażliwa na wosk lub cukier, a kiedy już urodziłam dzieci, po prostu nie było czasu, aby wyjść na wizytę cukrową. Stopniowo stwierdzałem, że jestem zbyt zajęty, by to zauważyć, zbyt przytłoczony, by przejmować się czymś tak trywialnym, jak włochate ramiona. Depresja poporodowa, problemy z karmieniem piersią, brak snu - to były rzeczy, które się liczyły. Nie miałem energii emocjonalnej, by dbać o to, jak wyglądają moje ramiona. Do diabła, miałem szczęście, jeśli codziennie potrafiłem brać prysznic.

Kiedy w końcu przestałam karmić piersią i miałam czas i pieniądze na wypróbowanie depilacji laserowej, okazało się, że już mi to nie przeszkadza. Dlaczego miałbym wydawać te kilkaset dolarów na coś, na czym tylko mi zależy? Mojego męża to nie obchodziło. Moje dzieci to nie obchodziło. Za każdym razem, gdy mówiłem o tej niepewności przyjaciołom, twierdzili, że nawet tego nie zauważyli. Dla kogo to robiłem?

Znalezienie wyzwolenia w akceptacji

W końcu zdałem sobie sprawę, że są rzeczy, które warto mieć obsesję na punkcie - jakość czekolady, słodycz śmiechu moich dzieci, znalezienie idealnego miejsca na obóz - ale dostosowanie się do niemożliwego standardu piękna, który najwyraźniej nic nie znaczy dla nikogo innego w moim życie było stratą energii. Kobiety (i niektórzy mężczyźni) wydają tysiące dolarów, by sprawiać wrażenie, że mają mniej włosów i na co? Czuć się lepiej ze sobą? Przyciągnąć partnera? Nie muszę się o to martwić (przynajmniej nie od gimnazjum). Prawdę mówiąc, patrząc wstecz, wydaje mi się to śmieszne, że tak silny wpływ wywarło na mnie to, co powiedzieli mi te 10-latkowie wiele lat temu.

Zdecydowałam, że jest sto powodów, dla których mogę czuć się dobrze ze sobą, a uwolnienie się od potrzeby bycia wolnym od włosów daje mi czas na bycie. Jednak nadal golę nogi. Co mogę powiedzieć? Nikt nie jest doskonały.

Ochrona skóry

Interesujące artykuły...